Z oczywistych powodów nie brałem udziału w warszawskim Marszu Wolności. Nie mógłbym firmować własnym nazwiskiem inicjatywę partii, które oszukały Polaków w kwestii europejskiej Karty Praw Podstawowych, ugrupowań przeciwnych in vitro czy związkom partnerskim. Jaką wolność oferuje obywatelom Platforma Obywatelska czy Nowoczesna? Jaką europejskość, skoro odwracają się plecami do środowisk LGTB? Może pomyślałbym o udziale, gdyby był to Marsz Sprzeciwu. Sprzeciwu wobec łamania konstytucji, obracaniu Polski w trociny, ograniczaniu wolności i niezależności mediom czy restrykcyjnemu prawu aborcyjnemu.

Tymczasem 7 maja wziąłem udział w koncercie w auli UAM. Dyrygowała Agnieszka Duczmal, a występował Chór Kameralny UAM w Poznaniu oraz Chór Kameralny Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego UAM w Kaliszu. Ze zdziwieniem zauważyłem, że członkowie orkiestry Amadeus nie grali dwiema prawymi rękoma, lecz każdy z nich używał lewej oraz prawej. Podobnie było ze studentami. Nie tylko śpiewano prawicowym kontraltem (głos najbardziej zbliżony parametrami do typowego dla kastratów), lecz także sopranem, tenorem czy basem (chóry były mieszane). Ta różnorodność barw sprawiała, że wykonania były naprawdę świetne.

Kilkadziesiąt godzin po koncercie Grzegorz Schetyna obwieścił, że PO nie podniesie płacy minimalnej, że przeciwna jest przyjmowaniu uchodźców, że o związkach partnerskich porozmawia po wyborach.

Tere fere kuku.

Wobec takiego stanowiska władz swojej partii, Jacek Jaśkowiak najpewniej pomyślał o opuszczeniu „zacnego” grona towarzyszy partyjnych. Drzwi Unii Pracy otwarte są dla wszystkich, którzy dzielą z nami światopogląd, idee oraz pomysły na lepszą przyszłość. Do Jacka Jaśkowiaka jestem gotów osobiście wysłać deklarację członkowską.