Dzięki studentom Poznań nadal tętni wielkomiejskim życiem. Wraz z nadejściem października nasze miasto wypełnia się 100 tysiącami żaków. Zatłoczone tramwaje i autobusy, wzmożony ruch na chodnikach, nowe twarze na klatce schodowej – to wszystko przywraca nas dawnego statusu miasta dużego, otwartego, perspektywicznego.

W poprzednim tygodniu uczestniczyłem w inauguracjach roku akademickiego. Szczególnie bliska była dla mnie uroczystość na Politechnice Poznańskiej, albowiem tutaj studiowałem, mając indywidualny tok nauczania. Potem zajmowałem  się edukacją nowych roczników studentów. Z tego też powodu mam pełną świadomość, że nie tylko studenci wypełniają gmachy uczelni. Kilkanaście tysięcy nauczycieli akademickich, pracowników technicznych i administracyjnych także jest mocno zainteresowanych inauguracją roku akademickiego.

W tym roku większość osób związanych z poznańskimi uczelniami była zażenowana. Przedstawiciel Ministra Edukacji Narodowej odczytał długi propagandowy list, co musiało wzbudzić niesmak u ludzi ceniących racjonalizm i fundamentalną odrębność wiedzy od światopoglądu. W auli świeckiej uczelni w pierwszym rzędzie siedzieli dostojnicy Kościoła Katolickiego, nie było natomiast przedstawicieli innych wyznań. Mnie osobiście przeraziła treść roty ślubowania, którą na Uniwersytecie Medycznym musieli złożyć studenci, obligując się „zachować respekt do życia ludzkiego od chwili jego poczęcia.” Dlatego już bez większego zdziwienia przyjąłem słowa Pani Rektor Akademii Muzycznej, która pochwaliła się, że abp Gądecki wyróżnił kierowaną przez nią uczelnię za krzewienie wartości chrześcijańskich. Szkoda, że na taki honor nie zapracowało Kino Malta, VIII LO czy szkoła baletowa.

Tymczasem na poznańskich uczelniach studiuje coraz więcej obcokrajowców. Najwięcej jest Ukraińców, jednak można spotkać przedstawiciela niemal każdej nacji europejskiej, są Azjaci, Afrykanie. Mają nie tylko inną narodowość, ale też często są innego wyznania, kierują się innym systemem wartości, a przede wszystkim nie są przygotowani na mieszanie ideologii z wiedzą opartą na kryteriach obiektywnych i sprawdzalnych.

Szansą na odwrócenie wyludniania się Poznania są młodzi ludzie. Tacy, którzy zechcą tu studiować, a potem osiąść. Tacy, którzy stworzą w przyszłości nowe miejsca pracy, wypełniając lukę po zamkniętych wielkoprzemysłowych zakładach. Potrzeba nam nowych Wokulskich. Nie można ich odstraszać ideologiami. Młodzi ludzie rzadko są pryncypialni i konserwatywni. Wyjdźmy naprzeciw ich otwartości i kreatywności. Nie zamykajmy się przed nimi.