Powyżej 80% światowego kapitału znajduje się w rękach jednego (!) procenta populacji ludzkiej. Wśród 70 milionów nieprzyzwoicie bogatych ludzi największą część stanowią rekiny światowej finansjery. Nie stanie im się najmniejsza krzywda, gdy ich dochody nieznacznie spadną.

Jak wprowadzić 36-godzinny tydzień pracy bez zmiany uposażeń pracowników, by nasza gospodarka nie straciła nic na swej konkurencyjności? Odpowiedź jest bardzo prosta: jak najszybciej!

Zacznijmy od korzyści. Pierwszą, być może najważniejszą, jest uzyskanie dodatkowego czasu na kontakt z rodziną. Na dobre relacje z najbliższymi wpływa przede wszystkim czas poświęcony na wspólne przebywanie z sobą. Pieniądze są w tym przypadku czynnikiem drugorzędnym. Po wtóre, zwiększy się wydajność pracy. Pracownik będzie musiał wykonać swoje tygodniowe zadania w czasie krótszym o 4 godziny. Skończą się poranne kawki, wyjścia na papierosa, plotkowanie na korytarzach. Skrócą się didaskalia na naradach, zmniejszą się targety, niwelując stres handlowców, szewc, krawiec, czy kaletnik użyją lepszych materiałów, nie tracąc czasu na reklamacje. Choć na pierwszy rzut oka wydaje się to wizją z gatunku pobożnych życzeń, bo niby jak wykluczyć plotkarską potrzebę pracowników, to skrócenie czasu pracy związane z podobną liczbą zadań musi wywołać pożądane postawy.

Pracownicy produkcyjni wielkich zakładów przemysłowych mogą pracować w systemie 4-zmianowym albo nadal wykonywać swą pracę w systemie 8-godzinnym, ale naprzemiennie przez 4 i 5 dni w tygodniu. Rozwiązań technicznych zresztą jest wiele i nie powinno narzucać się im przedsiębiorcom, by mogli zastosować rozwiązanie dla nich optymalne.

Najważniejszy jest człowiek. Taki, który nie jest przemęczony i zestresowany, taki, który nie boi się wprowadzania nowinek technicznych czy komputeryzacji doprowadzających finalnie do ograniczania zatrudnienia, wreszcie taki, który poczuje się bardziej podmiotowo.

Lobby biznesowe będzie oburzać się na pomysły ograniczenia godzinnych limitów pracy. Dlatego też do pomysłu ograniczenia godzin pracy należy podejść pragmatycznie, bez wysuwania zbyt daleko idących pomysłów. Obecna sytuacja koniunktury gospodarczej jest najlepszym momentem do wprowadzenia skróconego tygodnia pracy. Musi nam się udać. A zaraz potem powinniśmy pomyśleć, jak zreformować system i program nauczania, by nie przeciążać dzieci czasowo, a tylko efektywnie przekazywać najbardziej przydatną w dorosłym życiu wiedzę.